Od ponad 10 lat prowadzimy społecznie domowe hospicjum wiejskie. Niesiemy profesjonalną pomoc osobom przewlekle i nieuleczalnie chorym oraz ich rodzinom na wiejskich terenach wschodniego Podlasia. Docieramy tam, gdzie mało  kto dociera.    Zauważyliśmy jak często nasze wizyty to za mało. Niektórzy nasi podopieczni to osoby samotne, niektórym rodzina nie jest w stanie już pomóc i choć wiemy, że chorzy chcieliby umierać we własnych domach to nie zawsze jest to możliwe. A szpital z kolei jest ogromnym dyskomfortem dla umierającego, który przecież potrzebuje empatii i miłości do ostatniej chwili. Staramy się nie tylko walczyć z bólem czy dusznościami, ale też zadbać o psychiczny stan umierającego. Żeby nie czuł się upokorzony swoją bezradnością i zdaniem na opiekę innych. Ubóstwo, brak komunikacji, odpowiedniej opieki medycznej, sklepów i aptek na wsiach, jak również starzejące się społeczeństwo i wyludnianie regionu były kolejnymi powodami chęci rozszerzenia naszych działań na hospicjum stacjonarne.

Aby żadna starsza osoba nie musiała odchodzić w samotności podjęliśmy inicjatywę wybudowania
pierwszego wiejskiego hospicjum.

W hospicjum stanie 36 łóżek (z możliwością zwiększenia do 54) dla osób, którym rodziny nie są już w stanie pomóc. W budynku oprócz pokoi chorych z dostępem do ogrodu, znajdą się sale pozwalające na zjedzenie obiadu z rodziną, sale rehabilitacyjne i terapeutyczne, wypożyczalnia sprzętu i ekumeniczna kaplica.
Będą się tu także odbywać warsztaty i szkolenia pokazujące, czym jest opieka paliatywna i jak opiekować się chorym u kresy życia.

Jest nadzieja na miejsce pełne miłości!

Pierwszych podopiecznych planujemy przyjąć już w lipcu. Obecnie wyposażamy sale chorych oraz sale do rehabilitacji w pierwszym skrzydle hospicjum. Brakuje jeszcze około 1,5 miliona złotych do ukończenia drugiego skrzydła hospicjum. Jeśli go nie wykończymy będziemy mogli przyjąć tylko połowę przewlekle chorych osób, które wymagają całodobowej opieki. Będziemy zmuszeni aby wybierać pomiędzy podopiecznymi. Będziemy zmuszeni zdecydować kogo przyjąć, a kogo odesłać do hospicjum w mieście gdzie czasami czeka się na przyjęcie kilka tygodni. Nie wyobrażamy sobie takiej sytuacji, nie wyobrażamy sobie, że musielibyśmy decydować o czyimś losie, dlatego tak bardzo potrzebujemy wsparcia. Do ukończenia drugiego skrzydła hospicjum brakuje ostatnie 1,5 mln zł.

Dla naszych chorych liczy się każdy dzień opieki, jaką moglibyśmy im tu zapewnić. Dlatego ważna jest każda złotówka!
Nie pozwólmy chorym przegrać walki z czasem!