„Przez większość życia tato ciężko pracował na budowie, wyjeżdżał za granicę w celu prac sezonowych, aby zarobić na nasze utrzymanie. Dzięki jego pracowitości, zaradności i pomocności niczego nam nie brakowało. Zawsze mogłam na nim polegać. Wiedziałam też, że mogę do niego przyjść z każdą prośbą, pytaniem, że spokojnie mnie wysłucha i zawsze dobrze doradzi. Wciąż

Pani Eugenia, nazywana zdrobniale Gienią, to kobieta nieprzywykła do bezradności czy słabości. Przez wiele lat pracowała jako sołtys. Ta, która pomagała innym, dziś sama potrzebuje pomocy. Pani Gienia mieszka sama. Codziennie odwiedzają ją córki często też zięć, nie są jednak w stanie przeorganizować swego życia tak, by być z nią na co dzień. A staruszka

Poznajcie Jana i Aleksandrę – starsze małżeństwo. Ona schorowana i słaba, on po amputacji nogi. Pomimo tak ciężkiego stanu zdrowia żadne z nich nie kwalifikuje się do wsparcia oferowanego przez państwowy system opieki zdrowotnej. Nie narzekali, próbowali sobie radzić jak mogli. W końcu małżeństwem się jest i w zdrowiu, i w chorobie. Jednak amputacja nogi