„Dać to, czego naprawdę potrzeba”- to unikalny jedyny w Polsce projekt, który znalazł się wśród siedmiu wyróżnionych przez Komisję Europejską w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (“EaSI”) 2014-2020. Jego celem było przetestowanie i wprowadzenie na terenach wiejskich nowego modelu opieki domowej nad osobami zależnymi, przewlekle i nieuleczalnie chorymi oraz skalowanie go w kraju i za granicą.
Pomysłodawcą i Liderem unijnego projektu jest Fundacja Hospicjum Proroka Eliasza w Makówce, a Partnerami są: Samorząd Województwa Podlaskiego, reprezentowany przez Regionalny Ośrodek Pomocy Społecznej (ROPS) w Białymstoku, Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych (OWOP) i Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk (IRWiR PAN).
Opieka nad pacjentami w terminalnej fazie choroby jest wyzwaniem dla systemu ochrony zdrowia, opieki społecznej, a także osób najbliższych. Dynamicznie postępujące starzenie się społeczeństwa wymaga zwiększenia potrzeb na opiekę hospicyjną, a liczba osób wymagających tego typu opieki ciągle wzrasta. Wyraźnie wykazują to badania IRWiR, które towarzyszyły realizacji wdrożenia przez cały okres jego trwania.
Z uwagi na rosnące potrzeby opisane wyżej, Hospicjum Proroka Eliasza w Makówce wprowadziło modelowe rozwiązanie dla domowej opieki hospicyjnej. Na czym polega? Czy jest skuteczne? Czy jest innowacyjne? Czy jest potrzebne? Na te i inne pytania odpowiedź usłyszeliśmy na konferencji upowszechniającej wnioski i rekomendacje z projektu „Dać to, czego naprawdę potrzeba, która odbyła się w dniach 5-6 marca w Warszawie. Uczestnikami byli między innymi przedstawiciele Komisji Europejskiej, Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz hospicjów.
Ważną kwestią jest fakt, że Polska wieś jest w kryzysie starości, wyludnienia, a jej mieszkańcy doświadczają wielu wykluczeń. Tak więc poszukiwanie, wdrażanie i wspieranie wszelkich metod usprawnienia opieki domowej nad osobami starymi, nieuleczalnie chorymi, a także ich opiekunami domowymi staje się coraz pilniejszym zadaniem.
Podejście uważane jest za innowacyjne chociaż, jak powtarza autor jest ono tylko, albo aż zdroworozsądkowe i kieruje się realizacją holistycznego podejścia do opieki. Ten model stawia czoła istniejącym wyzwaniom i sprawia, że podopieczni otrzymują opiekę szytą na miarę ich potrzeb w myśl hasła: „Dać to, czego naprawdę potrzeba”.
